Jezelf weer zijn Vandaag
had ik de laatste therapiesessie met een puber van 17. Op mijn vraag hoe het nu
ging kwam het antwoord ‘wel goed!’ De huilbuien waren de afgelopen tijd
verdwenen en ook verder was het oké, ondanks de drukte van de
eindexamenperiode. Twee
maanden geleden kreeg ik de vraag om iets te doen aan het zelfvertrouwen en de
assertiviteit. Vooral het spelen op de grote ketelpauk die ik heb staan deed
zijn werk. | Iedere week kwam er een stukje meer van haar oorspronkelijkheid naar buiten, de vrolijkheid, meer zelfvertrouwen, de innerlijke rust en ontspanning die zij had als zij zichzelf kon zijn. Dit werd vooral hoorbaar in de improvisaties op de metallofoon. Een stevige slag en energieke ritmes vulden de therapieruimte. | De huilbuien en boze uitvallen thuis namen af, als er iets was kon ze dat goed vertellen en ze durfde steeds vaker voor zichzelf op te komen, op een manier die voor haar goed was. Onze laatste muzieksessie stond in het teken van rust, ontspanning, soms een drempel voelen maar er rustig overheen stappen. Deze puber had door de muziektherapie leren voelen hoe ze haar eigen weg kan gaan zonder zichzelf te verliezen in aanpassingsdrang aan de omgeving. Muziektherapie is en blijft prachtig!
19 mei 2017 |